Vorig jaar waren we op een weekend weer vroeg pad en al gaandeweg verborg de zon zich achter de wolken en besloot niet meer terug te komen. Einde oefening dacht ik eerst en met onze hoofden naar beneden liepen we terug. Jammer!
Dat ‘hoofd naar beneden laten hangen’ heeft mijn ochtend gered, want al lopende zagen we de Kleine Zonnedauw groeien. Een prachtig vleesetend plantje van ca. 5cm hoog.
De lucht was inmiddels potdicht door de steeds dikker wordende bewolking, waardoor de foto dreigde ‘plat te slaan’. Maar niet getreurd… met m’n statief en de Waka-Waka zaklamp had ik al gauw een kleine buitenstudio gebouwd.
Nu gaat het me niet al te makkelijk af om al liggende, met je hoofd 90 graden gebogen, een goede compositie te vinden en scherp te stellen op de vierkante centimeter. Lang kon ik het niet volhouden vanwege nekklachten, maar het was absoluut de moeite waard!
Foto’s: Juni 2015
Reacties
Thank you for sharing your wonderful photographs with us and the beautiful lyrics as well. And yes, this picture is worth every pain in the neck 😉
The way you play with the selective sharpness and also the light in the drops is amazing. It’s very inspiring and also impressive.
Many greetings from Germany, Ute
PS: we met at Domburg beach last september we’re you, oft course, took pictures at that time 🙂