Foto: ISO 200 | 22mm | f6.3 | 0.8 sec | 14 november 2024
Voor deze fotoreis besluit ik samen met twee vrienden dichter bij huis op pad te gaan. Onze bestemming is een glooiend landschap, dat bekend staat om z´n rotsformaties, oude bossen, meanderende rivieren en kleine watervallen.
De lucht is fris en de regen staat ons slechts zelden in de weg. De overwegend dichte bewolking zorgt voor constante licht omstandigheden, maar dat deert nu niet. We komen immers voor de herfstkleuren. Die zijn nu op hun hoogtepunt en de bossen gloeien in gouden en vurige tinten.
We dwalen door die bossen, lopen langs kabbelende beekjes en tussen de rotsen. De oude rotsstenen, soms bedekt met mos, weerspiegelen de vergankelijkheid van tijd. Ik vraag mij af hoe ik zo´n grillig en ´woest´ gebied het beste kan vastleggen. In de verte verschijnen de silhouetten van kastelen die als vergeten schimmen in het bosrijke landschap staan. Het is bewonderingswaardig hoe deze bouwwerken zich staande houden te midden van de onophoudelijke groei van de natuur en de mens.
De hoofdstad zelf biedt (uiteraard) een geheel andere sfeer. ´s-Nachts creëren de lichten een spel van schaduwen op de oude gevels, en de levendige straten van het stadscentrum veranderen langzaam in een rustige, bijna dromerige scène. In de binnenstad komen de hedendaagse en historische elementen prachtig samen. Maar ook daarbuiten.
Zo is een voormalig industrieterrein, waar ooit de staalindustrie floreerde, begin deze eeuw omgetoverd tot een moderne stadswijk met kantoren, een winkel- en cultureel centrum en de universiteit. Dit alles mèt behoud van het industrieel erfgoed. Hier vertelt de stad het verhaal van transformatie, waarbij de geschiedenis niet is weggevaagd, maar juist het decor vormt voor de hernieuwde toekomst. Deze stadswijk is inmiddels een inspiratiebron voor menig Europees stedelijke herontwikkelingsproject.
We besluiten dan ook – naast natuur – een tweede pad te bewandelen: abstracte architectuur. Dit is voor mij een geheel nieuw terrein. Geen traditionele benaderingen van gebouwen, maar het zoeken naar vormen, lijnen en patronen. Het is een geheel andere – en boeiende – manier van werken.
Wat deze reis dan ook zo anders maakt, is niet alleen de pracht van de natuur, de rotsen en kastelen, maar ook de vervulde hoop om iets anders te zien en te ervaren. Een fotoreis, waar het oude en het nieuwe elkaar ontmoeten. En dat alles, op slechts een paar uur van huis.
