Wat ik als een van de bijzondere aspecten van natuurfotografie ervaar is dat niets vanzelfsprekend is. Je bent in het veld, observeert en gaat op zoek naar potentieel beeldmateriaal. En soms, ja soms komt dat letterlijk op je pad…
Zo liep ik op een ochtend door het bos richting een lokatie waarvan ik wist dat dat een goed uitgangspunt was om de zon te zien opkomen. Daar nauwelijks aangekomen zag ik een roedel edelherten. Allemaal lopend en soms rennend van het open heidegebied naar het beschutte, diepe bos. Tellen lukte niet meer, ik schatte al gauw het indrukwekkende aantal van 60 à 70 edelherten.
Een fantástische ontmoeting!
Foto’s: Oktober 2014
