Weer of geen weer, ik heb mijn zinnen er op gezet. Het was alweer even geleden en dan begint het enorm te kriebelen. Al snel haakt er een maatje aan en zaterdagochtend treffen we elkaar aan de rand van het natuurgebied.
In alle vroegte wachten we in de auto nog even tot het stopt met regenen. Het zou droog blijven volgens de buienradar. En na een kwartiertje stappen we het gebied in. We kennen het nog niet en dus had ik de avond er voor bij een van de andere fotograferen gepolst. Whatsapp, Facebook, Messenger, Google Earth en Buienradar zijn onmisbare instrumenten geworden voor de moderne fotograaf.
De bewolking blijft dicht, dat wisten we. Het is koud en het waait licht, maar daar kan je je tegen kleden. Al gauw ontdekken we twee bijzondere plekken. Het landschap is wijds en glooiend. Heide afwisselend met hoog gras. Hier moet het met mooi licht en in de bloeiperiode fraai zijn. Dat is het nu al!
Een ander fotografiemaatje stuurt ons een berichtje. En informeert hoe het daar is. Bij het zien van enkele foto’s krijgt hij spijt. Spijt dat ‘ie dit keer niet mee kon.
En ook bij hem begint het weer enorm te kriebelen….
Foto: ISO 200 | 16mm | f 11 | 1/4 sec. | 28 jan. 2017
Reacties
Ben benieuwd wie dat maatje is 😉